Να συστηθώ:

Είμαι η Αρχοντία και είμαι ζωγράφος. Ζωγραφίζω τοιχογραφίες, που είναι μια τάση διακόσμησης που έχει επανέλθει δυναμικά, ειδικά για παιδικά δωμάτια και επαγγελματικούς χώρους. Η ζωγραφική στον τοίχο μου αρέσει πολύ, γιατί έχω μεγάλη επιφάνεια και έτσι πολύ χώρο για να αναπτύξω το θέμα, και γιατί μπορώ να μεταμορφώσω ολόκληρο το χώρο, σε σημεία που αλλιώς θα ήταν εντελώς αδιάφορα, π.χ. τυφλούς τοίχους, εσοχές, δοκάρια ή κολώνες. Ειδικά με την τεχνική trompe l'oeil, (ελεύθερη μετάφραση: οπτική πλάνη) μπορείς να αλλάξεις ολόκληρη την προοπτική του δωματίου, να προσθέσεις βάθος, να μεγαλώσεις το χώρο...

Είμαι επίσης μαμά της Δήμητρας τριών ετών, που είναι βέβαια η αγάπη της ζωής μου, και η έμπνευση για ότι κάνω. Μόλις άρχισε χορό (- Μαμά, είμαι του μπαλέτου!) και κάνει πρόβες όλη μέρα με μια τούλινη φούστα, που τσακωνόμαστε για να τη βγάλει να την πλύνω.

Εκτός από την τέχνη μου και τη Δήμητρα, αγαπώ πολύ και την τέχνη της κουζίνας, και έτσι βρέθηκα εδώ...

Σας καλώ να βλέπετε τα έργα μου στη σελίδα www.arhontia.blogspot.com , που θα την ενημερώνω συνεχώς με τα νέα έργα μου, και αν σας αρέσουν να με έχετε υπ'όψην αν ποτέ εσείς ή κάποιος δικός σας θελήσει να στολίσει το σπίτι του, το δωμάτιο του παιδιού του, ή την επιχείρησή του.

Αρχοντία γεια σου!
Χαίρομαι που σε γνωρίζω κι από δω, νομίζω ότι σε έχω "δει" και στο parents.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό που κάνεις και πολύ ωραίο το site σου! Ούσα μηχανικός, ζηλεύω πολύ όσους και όσες ασχολούνται με οποιαδήποτε μορφή τέχνης (και) επαγγελματικά και θα ήθελα με κάτι τέτοιο να ασχοληθούν και τα παιδιά μου (αν το επιλέξουν).
Να χαίρεσαι τη μπαλαρίνα σου. Άντε και στα μπολσόι!

Γεια σου Vana, ευχαριστώ για τις ευχές!
μας την ζητάνε ήδη αλλά δεν τη δίνουμε
Ναι, μπαίνω στο parent (μου έμεινε από την εποχή της εγκυμοσύνης).

Τα δικά σου είναι μικρά;

Το Κατερινάκι είναι 3,5 και ο Γιωργάκης 1,5.
Θεατρίνα η μία, βιβλιοφάγος-μπαλαδόρος ο άλλος...

Να σου ζήσουν!! Μικρούλικα είναι και τα δικά σου! Πάνε παιδικό σταθμό; Πώς τα βολεύεις με την δουλειά;

Η καλή μου η μανούλα (η Αγία Χρυσάνθη όπως τη λέει ο άντρας μου) μαζί με τον πατέρα μου μένουν από κάτω μας...
Το σημαντικό είναι ότι έχει αντοχές και τα καταφέρνει πολύ καλά. Εγώ είμαι εκπαιδευτικός και στη 1 είμαι σπίτι. Το ίδιο και ο σύζυξ.
Η πεθερούλα μου μένει πολύ κοντά μας και κάνει αμάν να της τα πάμε.
Δόξα τω θεω, δεν έχουμε αυτή την έννοια.
Ξέρω από την αδελφή μου πόσο δύσκολο είναι...